Dairis Bertans, geboren op 9-9-89, maakte een verpletterende indruk tijdens zijn deelname aan het HNBT van 2005. Het jonge ventje speelde veel volwassener dan zijn leeftijd en zijn team Valmiera, gecoacht door Ojars Melderis, wist precies hoe ze hem het beste konden gebruiken. Aan de driepuntslijn, liefst aan de linkerkant, was zijn stekkie. De bal ontvangen betekende in dat toernooi één van twee opties: een driepunter raak knallen, of, wanneer de verdediger “hapte” op zijn fake, een drive naar de basket. Zijn fundamenteels waren sowieso aardig voor elkaar, zodat hij ook genoeg andere mogelijkheden had.
Zijn talent werd tijdens het toernooi door velen opgemerkt, wat ervoor zorgde dat uiteindelijk Albert van der Ark, destijds technisch bestuurslid bij Donar, kwam kijken naar dit fenomeen. Een gesprek met zijn familie, coach en hemzelf volgde. Want zou het niet een mooi idee zijn als hij bij Donar zou gaan spelen onder begeleiding van Gatis Melderis, die andere Let die zo populair was bij het Groningse publiek?
De conclusie luidde dat zijn ouders het te vroeg vonden voor hem om op eigen benen te staan in een vreemde omgeving en de deal ging niet door. En dat Donar daar best iets aan gemist heeft, werd gaandeweg duidelijk. Na zijn juniortijd verhuisde hij naar de senioren van grootmacht ASK Riga. Daarna waren Ventspils en VEF Riga aan de beurt, waar hij ook leerde de pointguard positie te bespelen.
In 2013 pas ging hij internationaal, namelijk bij Bilbao Basket. Drie redelijk succesvolle seizoenen later ging hij naar Darussafaka en een jaar later naar Olimpia Milano. Zijn laatste seizoen daar werd voortijdig ontbonden omdat hij een deal aangeboden kreeg van de New Orleans Pelicans. Zijn verblijf was niet heel indrukwekkend en eindigde na vier maanden. Maar hé, wie kan zeggen de NBA te hebben gehaald?
Na twee seizoenen Khimki was zijn voorlopige eindstation Real Betis uit Sevilla. Naast al deze activiteiten was Dairis Bertans ook een veel geziene vertegenwoordiger van Letland in hun nationale team. Grappig gegeven is ook dat zijn jongere broer Davis (die helaas nooit op het HNBT speelde) wél een vaste waarde in de NBA is geworden. Hij speelt op dit moment voor de Dallas Mavericks.
Een echte basketbalfamilie dus en eentje waar het HNBT een bescheiden rol in heeft mogen spelen.
Door: Adriaan van den Brink